Dyskusyjny Klub Książki w Czytelni Głównej
Agnieszka Wolny-Hamkało - Moja córka komunistka
“...ważne rzeczy w jej życiu działy się poprzez innych ludzi i kolejne lata swojego życia mogłaby nazwać Anna i dziadek, Anna i Mikołaj, Anna i Oksana, Anna i ojciec, Anna i Edward…”
Wrocławska poetka Agnieszka Wolny-Hamkało w swojej powieści opowiedziała czytelnikom niebanalną historię Anny - badaczki żywności, której losy możemy śledzić przez trzy dekady w różnych miejscach i czasach. Najpierw poznajemy siedmioletnią dziewczynkę, której dzieciństwo przypadło na ostatnie lata PRL-u, wychowującą się w środowisku artystów, intelektualistów, dziennikarzy. Ojciec Anny był dyrektorem Wytwórni Filmów Fabularnych, często wyjeżdżał, był beneficjentem komunistycznego systemu. Matka sprawiała wrażenie męczennicy, która uciekała w ludową religijność. Obraz rodziny jest bardzo rzeczywisty, nie ma tutaj traum i nie ma ugładzeń. Następne lata życia Anny to czas poznawania nowych ludzi, pierwszych miłości, nawiązywania nowych przyjaźni, eksperymentowania z używkami oraz fascynacji Sartrem i Plath. Najwięcej miejsca w powieści autorka poświęciła dorosłej Annie - silnej kobiecie, która staje się kochanką, żoną, matką, naukowcem i aktywistką, “która stara się w tych tożsamościach nie zgubić i nie definiować się przez żadną z nich”. Ważnym problemem, na który pisarka zwróciła uwagę w książce, jest polityka kulturalna w Polsce po transformacji. Widzimy, jak powtarza się historia i polityka znowu wkracza w kulturę, jak psują się nastroje między artystami, jak zaciera się granica między dobrą a złą sztuką, a władza lokalna staje się ‘dworem” z mętnymi mechanizmami finansowania.
Wśród klubowiczek po raz kolejny pojawiła się opinia, że gdyby nie Dyskusyjny Klub Książki, to powieść “Moja córka komunistka” mogłaby umknąć ich uwadze. Prawdopodobnie ominęłoby je spotkanie z wyjątkowym pisaniem poetki Agnieszki Wolny-Hamkało, a jest to książka, którą warto przeczytać. Polecamy!
Za miesiąc porozmawiamy o książce Marka Zychli - “Bezmiłość”